حتما تا به حال با نرم افزارهاي واژه پرداز (Word Processor) کار کرده ايد. اين نکته را به خاطر داشته باشيد که متن که درون يک سند (X)HTML قرار مي گيرد، با متنهايي که درون اسناد معمولي تايپ مي شوند، تفاوت هاي مهمي دارد.
اول اينکه، Space ها (فاصله ها) و يا Tab هاي موجود در يک متن (X)HTML، به يک Space تبديل مي شوند. به مثال زير دقت کنيد:

1- <p>My name is Mojtaba Dashti Nejad</p>

2- <p>My name is Mojtaba Dashti Nejad</p>

هر دوي اين کد، متن Mojtaba Dashti Nejad را نشان مي دهند. اگر به کد شماره 1 توجه کنيد، بين هر کلمه، 10 Space قرار دارد. ولي در کد شماره 2، در بين هر کلمه، تنها 1 Space قرار دارد. ولي در يک سند (X)HTML، تمامي Spaceها و يا Tabها، به يک Space تبديل مي شوند.

دوم اينکه فقط کاراکترهاي ASCII در (X)HTML قابل استفاده اند (يعني حروف زبان انگليسي، اعداد و چند کاراکتر خاص). کاراکترهاي خاص زبانهاي اروپايي، بايد به وسيله رفرنسهاي خاص توليد شوند. مثلا اگر مي خواهيد درون سند (X)HTML خود کاراکتر © را داشته باشيد، براي تايپ آن در سند (X)HTML، بايد از عبارت © استفاده نماييد.

براي نمايش کاراکترهاي غير ANSII، دو انتخاب در پيش رو داريد. مي توانيد از همان کاراکترهاي رفرنسي خاص استفاده کنيد تا کدتان با استاندارد سازگارتر باشد، يا مي توانيد کاراکترهاي مورد نظرتان را تايپ نموده و سپس فايل (X)HTML خود را با روش UTF-8، به Unicode تبديل نماييد. سيستم Unicode تمام کاراکترهاي ANSII را به همراه تعداد زيادي از کاراکترهاي ديگر در بر مي گيرد. اسنادي که به Unicode تبديل شده باشند، با تمام برنامه هاي مرورگر امروزي سازگاري دارند.

*اکثر نرم افزارهاي واژه پرداز، تنظيمي براي ذخيره کردن سند در حالت UTF-8 را در اختيار کاربران قرار مي دهد. اگر از Notepad استفاده مي کنيد، در قسمت Encoding گزينه UTF-8 را انتخاب کنيد تا سند شما به روش UTF-8 ذخيره شود.

دقت داشته باشيد که کاراکتر &، نبايد به طور مستقيم تايپ شود. چون اين کاراکتر در (X)HTML براي نشان دادن کاراکترهاي رفرنسي که در بالا توضيح داده شد، به کار مي رود. براي تايپ کاراکتر &، بايد از عبارت &amp استفاده شود.

لينکها (Links)، تصاوير (Images) و محتويات ديگر
يکي از علل اصلي و مهم که وب را اين چنين بر جنب و جوش و زنده کرده است، تصاوير و لينک هايي است که ارتباط بين يک صفحه و صفحه اي ديگر را بر قرار مي کند. اگر در يک فايل (X)HTML، به فايل ديگري رفرنس دهيد، اگر برنامه مرورگر شما قادر به نشان دادن آن فايل باشد، آن را نشان مي دهد. اما اگر نتواند آن را نشان دهد، از يک برنامه کمکي يا يک Plug-In استفاده مي کند. به عنوان مثال مي توان به فايلهاي Flash اشاره نمود که برنامه مرورگر IE، به تنهايي قادر به نمايش اين گونه فايلها (که پسوند آنها swf مي باشد)، نمي باشد. بلکه به يک Plug-In نياز دارد. با نصب نرم افزار Flash Player مي توان اين نوع Plug-In را به IE اضافه نمود.

نام فايلها
هنگام ذخيره کردن فايلهاي (X)HTML خود، آنها را با نام کوچک ذخيره نماييد. با اين کار، از اشتباهات تايپي کاربران جلوگيري مي شود.

Example_(X)HTML_File.htm بهتر است که example_(x)html_file.htm باشه.

URL ها
L يا Uniform Resource Locator، يک نام فانتزي براي آدرس مي باشد. اين آدرس شامل اطلاعاتي است که محل ذخيره فايل و چگونگي برخورد مرورگر با آن را تعيين مي کند. بنابراين هر يک از فايلهاي موجود در اينترنت، يک آدرس URL منحصر به فرد دارد. يک URL از بخشهاي زير تشکيل شده است:

Scheme: اولين بخش هر URL، Scheme ناميده مي شود. Scheme به برنامه مرورگر اعلام مي کند که با فايل مورد نظر چه بايد بکند. يکي از معروفترين Schemeهايي که با آن برخورد مي کنيد، http يا Hyper Text Transfer Protocol است که براي دسترسي به صفحات وب به کار مي رود.

Server Name: قسمت دوم يک URL، نام سرويس دهنده اي را مشخص مي کند که فايل مزبور در آنجا ذخيره شده است. سپس به دنبال آن، مسير و نام فايل مورد نظر نوشته مي شود. همچنين در بعضي مواقع، آدرس فايل مشخص نمي شود. در اين شرايط، اين آدرس به فايل پيش فرض (Default File) اشاره دارد (که معمولا همان Home Page مي باشد). اکثر اوقات نام اين فايل index.htm(l) و يا default.htm(l) مي باشد.

بقيه Schemeهاي رايج عبارتند از:
FTP يا File Transfer Protocol که براي دريافت فايلها از شبکه به کار مي رود.
Mailto که براي ارسال نامه هاي الکترونيکي کاربرد دارد.
News که مربوط به گروههاي خبري مي شود.
File که براي دسترسي به يک فايل مورد نظر که بر روي هارد ديسک ذخيره شده است، کاربرد دارد.
و ...
مثالها:
http://www.digitall-life.8k.com/computerweblog.htm
http://www.3ahoo.com/computer
ftp://ftp.site.com/programs/1stapplication.exe
mailto:digitall_life@yahoo.com
news:soc.culture.catalan
file:///E|/programs/1stapplication.exe
دقت داشته باشيد که براي بعضي از Schemeها، از کاراکتر Slash صرف نظر مي شود و فقط از کاراکتر کولن (Colon) استفاده مي شود. همچنين در Scheme فايل (File)، از سه Slash استفاده مي شود.

URLهاي مطلق
URLها مي توانند مطلق يا نسبي باشند. URLهاي مطلق، مسير دستيابي به فايل را به طور کامل مشخص مي کنند. يعني شامل Scheme، نام سرويس دهنده و مسير کامل و نام فايل مي شوند. مانند مثال زير:

http://www.digitall-life.8k.com/images/ComputerWeblog/Logo.jpg

URLهاي نسبي
URLهاي نسبي، به جاي آدرس کامل يک فايل، محل فايل مورد نظر را نسبت به مسير فايل فعلي مشخص مي کند. به مثالهاي زير توجه کنيد:
1- ../images/ComputerWeblog/Logo.jpg
2- ComputerWeblog/Logo.jpg
3- Logo.jpg

در مثال شماره 1، ما در نظر گرفته ايم که محل فعلي ما، http://www.digital-life.8k.com مي باشد، بنابراين مسير فايل Logo.jpg را به صورت مثال شماره 1 نوشته ايم.
در مثال شماره 2، ما در نظر گرفته ايم که محل فعلي ما، http://www.digitall-life.8k.com/images مي باشد، بنابراين مسير فايل Logo.jpg را به صورت مثال شماره 2 نوشته ايم.
در مثال شماره 3 هم، ما در نظر گرفته ايم که محل فعلي ما، http://www.digitall-life.8k.com/ComputerWeblog مي باشد. بنابراين مسير فايل Logo.jpg را به صورت مثال شماره 3 نوشته ايم.